தாத்தா பாட்டி கட்டின வீடு
அத்தை மாமா ஆண்ட வீடு
பேரன் பேத்தி விளையாடிய வீடு
கொள்ளு பேரன் பேத்தி தவழ்ந்த வீடு
அன்று மூன்று தலைமுறை பார்த்த வீடு
இன்று பதிமூன்று லட்சத்திற்கு விற்ற வீடு
மலரும் நினைவுகளை பதித்த வீடு !!!
Monday, July 06, 2009
9 comments:
படிச்சாச்சா? அப்படியே சூட்டோடு சூடா ஒரு கமெண்டு??
தமிழ்ல கமெண்டு போட இங்கே போங்க....(http://www.google.com/inputtools/try/)
அங்க எழுதி வெட்டி இங்கே ஒட்டுங்க!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
சில நிகழ்வுகளை நினைக்கும் போது கண்கள் நம் பேச்சை கேட்காது அழுதுவிடும். இதுவும் அது போலத்தான் வலி நிறைந்தது.
ReplyDeletevery nice. this has stirred some long term memories ...
ReplyDeleteஎன்ன செய்வது பழமை எல்லாம் சுயநலத்தின் முன் சின்னா பின்னமாக மாறுகின்றன....
ReplyDeleteThanks a lot very much for reading my poem Venkatesh, Sathanga and Jackiesekar! I write more in English than tamil. But your comments encourages me to write more in tamil. You can read my few other Tamil poems by using the search tab in RTS blog.
ReplyDeleteகடுகு சிறுத்தாலும் காரம் குறையாது.. கவிதை சிறியதானாலும் கவனத்தை கவர்ந்தது.. நன்றி.
ReplyDeleteதாத்தா கட்டின வீடு.. அப்பா அம்மா ஆண்ட வீடு.. அண்ணாவும் நானும் ஜனனித்த வீடு.. கிராமத்தில் இன்னும் எங்கள் வசமே இருக்கிறது என்று நினைக்கும் போது.. மனதில் மகிழ்ச்சி..
வசந்தம்
Nice Poem Latha.
ReplyDeleteThanks for reading Mr.Vasantham and Jayakanthan!
ReplyDeleteநல்ல கவிதை லதா. இன்னும் நிறைய எழுதுங்க.
ReplyDeleteThanks,I'll try my best to write more Meena!
ReplyDelete